سنگ داغ ( غذای چوپان هامعمولا چوپانها که روزها با گله به صحرا می روند برای ناهار شیر گوسفندرا می دوشند و یک تکه پشم از بدن یک میش می کنند و آنرا خوب می شویند و به صورت سبد گود در می آورند و شیر را با آن صاف می کنند . بعد شیر را روی آت میگذارند و چند سنگ از همانجا برداشته خوب شسته و در آتش میگذارند تا خوب داغ شود . هنگامیکه شیر جوشید سنگها را در آن می اندازند و سنگها در شیر جز جز میکند و شیر یک مقداری غلیظ تر می شود و مقداری نان در آن ریز ( در اصطلاح ریزه ) می کنند و میخورند.
موضوع مطلب : غذاها و عادات غذایی,
مواد لازم: دوغ کشک، نمک، مغز گردو، نعنا داغ
طرز تهیه: کشک را سائیده تا بصورت دوغ درآید این دوغ را در قابلمه ریخته نمک و مغز گردو و کمی نعنا داغ به آن اضافه می کنند آنرا سر سفره آورده و در کاسه می ریزند و مانند آبگوشت در آن مقداری نان ترید کرده میخورند. معمولا این غذا را زیاد نمی جوشانند چون دوغ بر اثر حرارت زیاد می برد و بهمین دلیل اسم صحیح آن کالجوش است.
طرز تهیه: کشک را سائیده تا بصورت دوغ درآید این دوغ را در قابلمه ریخته نمک و مغز گردو و کمی نعنا داغ به آن اضافه می کنند آنرا سر سفره آورده و در کاسه می ریزند و مانند آبگوشت در آن مقداری نان ترید کرده میخورند. معمولا این غذا را زیاد نمی جوشانند چون دوغ بر اثر حرارت زیاد می برد و بهمین دلیل اسم صحیح آن کالجوش است.
موضوع مطلب : غذاها و عادات غذایی,
مواد لازم: گوشت، پتله، سبزی
طرز تهیه: گوشت را در هاون خوب کوبیده سپس پتله را به آن اضافه می کنند کمی آب نیز به آن اضافه می کنند و خوب می کوبند و بعد مقداری سبزی ( ریحان- تره- جعفری-مرزه- شوید خشک) . نمک و زردچوبه و مغز گردو را به آن اضافه کرده وقتی کوبیدن به پایان رسید این مواد را بصورت گلوله درآورده و در میان آن جزلیک ( دنبه سرخ شده) و پیاز داغ و کشمش و یا برگه زرد آلو قرار می دهند و مقداری آب در ظرف ریخته در روی آتش می گذارند و قتی آب بجوش آمد گندله ها را در آب جوش قرار می دهند و در قابلمه را گذاشته تا پخته شود.
طرز تهیه: گوشت را در هاون خوب کوبیده سپس پتله را به آن اضافه می کنند کمی آب نیز به آن اضافه می کنند و خوب می کوبند و بعد مقداری سبزی ( ریحان- تره- جعفری-مرزه- شوید خشک) . نمک و زردچوبه و مغز گردو را به آن اضافه کرده وقتی کوبیدن به پایان رسید این مواد را بصورت گلوله درآورده و در میان آن جزلیک ( دنبه سرخ شده) و پیاز داغ و کشمش و یا برگه زرد آلو قرار می دهند و مقداری آب در ظرف ریخته در روی آتش می گذارند و قتی آب بجوش آمد گندله ها را در آب جوش قرار می دهند و در قابلمه را گذاشته تا پخته شود.
موضوع مطلب : غذاها و عادات غذایی,
ماست را خوب با قاشق می زنند و شیر ولرم را کم کم اضافه می کنند و آنرا هم می زنند سپس مقداری نان در آن ریز نموده ( ترید می کنند) و میل می کنند.
موضوع مطلب : غذاها و عادات غذایی,
عدس را با قدری آب می پزند و سیب زمینی را پوست کنده و خرد می کنند و به آن اضافه می کنند و کمی که جوشید برنج را بعد از شستن به آن اضافه کرده و بعد پتله، نمک و زردچوبه و روغن را افزوده می گذاریم تا آب غذا تمام شود. سپس غذا را دم می کنند تا برای خوردن آماده شود.
مواد لازم- نخود، لوبیا، عدس، گوشت، پتله، سبزی گندینه، پیاز داغ، پرشک، نمک و زردچوبه.
طرز تهیه: نخود و لوبیا و عدس و گوشت (قرمه) را با مقداری آب پخته و پتله را به آن اضافه می کنند و سبزی گندینه را که یک نوع سبزی خودروی صحرائی میباشد شسته و چرخ میکنند و سپس آنرا در آب ولرم حل کرده و به مواد فوق اضافه می کنند.پیاز داغ و نمک و زردچوبه رابه آن می افزایند. پس از اینکه کاملا پخته شد آرد را پرشک کرده و در آن می ریزند و بعد از کمی جوشیدن آن را در ظرف بزرگی کشیده و روی آنرا با پیاز داغ تزئین نموده صرف می نمایند.
------------------------------------------
توضیح:
پتله: گندم را پوست میکنند و بدون اینکه بلغور کنند در آب می پزند و پس از پختن خشک می کنند.
پرشک: آرد را در یک ظرف ریخته و قطره قطره آب به آن اضافه می کنند و آن را با دست می مالند و سعی می کنند که آرد به صورت گلوله های ریز درآید.
موضوع مطلب : غذاها و عادات غذایی,
کلمات کلیدی: غذاها و عادات غذایی,
روستای انجیله از توابع بخش خلجستان استان قم،با مختصات
جغرافیایی 50 درجه و 9 دقیقه طول شرقی 34درجه و 44 دقیقه
عرض شمالی، در 90 کیلومتری شمال غربی شهر قم قرار دارد.
این روستا از شمال به کوه قلارخانه، از غرب به کوه مارگز،
از جنوب به کوه وتوس و از جنوب غربی به دره جوجار
محدود می شود.روستای انجیله در منطقه کوهستانی شمال
غربی دستجرد استقرار یافته و از سطح دریا 2030 متر
ارتفاع دارد.آب وهوای آن،در فصول بهار و پاییز معتدل و
دلپذیر، درتابستان گرم و در زمستان سرد و خشک است.
رودخانه دره جوجار نیزازجنوب غربی آبادی عبورمیکند.
نخستین روستاهای این منطقه در هزاره قبل از میلاد در کناره
رودخانه قمرود شکل گرفته است. با توجه به موقعیت استقرار
روستای انجیله واز بناهای قدیمی مانند آث چهارطاقی ساسانی
و زیارتگاه ها، قدمت سکونت انسانی در این ناحیه به دوره ها
بسییار دور مربوط می شود. آثاری از دوره صفوی و پیش از
آن در روستا به جا مانده است.مردم روستای انجیله، به زبان
فارسی سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهبی شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونت
براساس نتایج سرشماری سال 1375،روستای انجیله درحدود
42? نفر جمعیت داشته است که در سال 1385 به حدود 600
نفر افزایش یافته است.درآمد اکثرمردم روستای انجیله،ازفعالیت های
زراعی، دامداری و باغداری تامین می شود.گروهی از مردم روستا
در بخش خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند.عمده محصولات
زراعی روستا، شامل گندم، جو، نخود، لوبیا،عدس وسیب زمینی است.
باغداری نیز رونق نسبی دارد و انواع میوه ها مانند گردو،
بادام، فندق، زردآلو و سیب در باغات روستا به عمل می آید.
مراتع سرسبز و پوشش گیاهی مناسب موجبات رونق دامداری را
فراهم آورده است وگوشت گوسفند و انواع فرآورده های لبنی مانند شیر،
ماست، دوغ?کره، پنیروکشک درروستا تولید می شود.
مردم روستای انجیله در کنار فعالیت های زراعی به بافت و تولید
صنایع دستی مانند قالی و طناب نیز می پردازند.
روستای کوهپایه ای انجیله، بافت مسکونی متمرکزی دارد.
کالبد روستا،کهن و قدیمی است.خانه های روستاازمصالح سنگ،
خشت، آجروچوب ساخته شده ودیوارهای ضخیمی دارند.
روزنه ها و ورودی خانه ها نیز کوچک است و معمولاً در و
پنجره های چوبی دارند. در ساخت خانه های جدید از
مصالح آجر، سیمان، گچ، آهن و آلومینیوم استفاده شده است.
جاذبه های گردشگری
روستای کوهپایه ای انجیله از اوایل اسفند تا آخرآبان،
آب و هوای دلپذیر و مناسبی برای گردشگری دارد.
از جمله جاذبه های طبیعی این روستا می توان به غارهای نه چندان
بزرگ داخل روستا و دره زاغه و آتشفشان (نیمه فعال) چاچار در 3
کیلومتری روستا اشاره کرد.
دره زیبای زاغه با درختان بلند گردو و بادام پوشیده شده و در بهار و
تابستان چشم انداز طبیعی زیبایی را به نمایش می گذارد. انواع پوشش
گیاهی و مرتعی و دارویی مانند کل ختمی، خاکشیر، گل گاوزبان، و
گورن و نیز تنوع جانوری مانند گرگ، روباه، خرگوش و کبک از
زیبایی ها و جذابیت های روستا به شمار می روند.
زیارتگاه های پیرامون روستا در نزد مردم و زائرین واجد ارزش های
معنوی هستند و زائران، نذورات خود را به این امامزاده ها وقف یا
احسان می کنند. در بنای امامزاده هادی تعداد پنج امامزاده به نام های
امامزاده هادی و شهربانو از احفاد امام سجاد (ع)ف حلیمه خاتون و
رقیه خاتون از احفاد امام باقر (ع) و زینب خاتون از احفاد امام کاظم
(ع) مدفون شده اند. این زیارتگاه از یک حسینیه و چند تالار تشکیل
یافته است. بنای آن به دوره صفویه و یا قبل از آن مربوط می شود.
قاعده گنبد امامزاده هادی از خارج همانند برجی با مصالح سنگی و
گچی و از داخل به صورت هشت ضلعی مختلف الاضلاع به دهانه 5/
? متر است. نقاشی های درون بقعه به دوره های اخیر مربوط است.
بنای امامزاده، صحنی مرکب از حجره ها و غرفه ها است.
سایر آرامگاه های این رسوتا عبارتند از امامزاده شاهزاده ابوطالب و
امامزاده بی بی خاتون.
از دیگر آثار جالب توجه تاریخی روستای انجیله بنای چهار طاقیی
منسوب به دوره باستان است.
مردم روستای انجیله، همانند دیگر ایرانیان اعیاد ملی و مذهبی نوروز،
فطر، قربان و غدیر را جشن می گیرند و در ایام سوگواری به ویژه در
تاسوعا و عاشورا به عزاداری می پردازند.
در مراسم عزاداری های ماه محرم نوعی موسیقی حزن انگیز با آلات
طبل و سنج مورد استفاده قرار می گیرد.
جوانان روستا، در ایام فراغت با انواع بازی های محلی از جمله هفت
سنگ، قایم موشک و آزاد قایمک باعث سرگرمی خود و دیگر
روستائیان می شوند.
پوشاک زنان شامل انواع سرپوش ها مانند پوشینه، روسری، چارقد،
چادر (آراسته، عربی، عبایی) پیراهن دورچین (و یا پیراهن راسته)
شلوار قردار (چین دار) شلیته، جلیقه، آرخالق و شلوار (تنبان) است که
از پارچه های ساده راه راه و گلدار و از جنس کرباس، چیت، متقال و
غیره تهیه می شود. پاپوش زنان نیز، کفش، گیوه و گالش است.
کلاه های بافته شده نخی، پوستی، نمدی و شاپو مهم ترین سرپوش های
مردان روستاست تن پوش آنان نیز شامل پیراهن یقه شیخی، جلیقه،
کت و قبا، همراه با شلوارهای ساده و گشاد از جنس دبیت وکرباس
است. از کفش، گیوه و نعلین به عنوان پاپوش استفاده می شود.
صنایع دستی رایج روستا قالی بافی، طناب بافی و انواع گلدوزی ها
است. گردشگرانی که به این روستا مسافرت می کنند، انواع صنایع
دستی و محصولاتی از قبیل گردو، بادام، فندق، ماست، کره و پنیر
محلی را به عنوان سوغات خریداری و همراه می برند.
از معروفترین غذاهای محلی این روستا می توان به آبگوشت، اشکنه،
خاگینه، آبگرمه، املت ونیمرو اشاره کرد.
دسترسی: این روستا از طریق شهرهای قم و تفرش و ساوه با جاده ای
آسفالت قابل دسترسی است.
جغرافیایی 50 درجه و 9 دقیقه طول شرقی 34درجه و 44 دقیقه
عرض شمالی، در 90 کیلومتری شمال غربی شهر قم قرار دارد.
این روستا از شمال به کوه قلارخانه، از غرب به کوه مارگز،
از جنوب به کوه وتوس و از جنوب غربی به دره جوجار
محدود می شود.روستای انجیله در منطقه کوهستانی شمال
غربی دستجرد استقرار یافته و از سطح دریا 2030 متر
ارتفاع دارد.آب وهوای آن،در فصول بهار و پاییز معتدل و
دلپذیر، درتابستان گرم و در زمستان سرد و خشک است.
رودخانه دره جوجار نیزازجنوب غربی آبادی عبورمیکند.
نخستین روستاهای این منطقه در هزاره قبل از میلاد در کناره
رودخانه قمرود شکل گرفته است. با توجه به موقعیت استقرار
روستای انجیله واز بناهای قدیمی مانند آث چهارطاقی ساسانی
و زیارتگاه ها، قدمت سکونت انسانی در این ناحیه به دوره ها
بسییار دور مربوط می شود. آثاری از دوره صفوی و پیش از
آن در روستا به جا مانده است.مردم روستای انجیله، به زبان
فارسی سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهبی شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونت
براساس نتایج سرشماری سال 1375،روستای انجیله درحدود
42? نفر جمعیت داشته است که در سال 1385 به حدود 600
نفر افزایش یافته است.درآمد اکثرمردم روستای انجیله،ازفعالیت های
زراعی، دامداری و باغداری تامین می شود.گروهی از مردم روستا
در بخش خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند.عمده محصولات
زراعی روستا، شامل گندم، جو، نخود، لوبیا،عدس وسیب زمینی است.
باغداری نیز رونق نسبی دارد و انواع میوه ها مانند گردو،
بادام، فندق، زردآلو و سیب در باغات روستا به عمل می آید.
مراتع سرسبز و پوشش گیاهی مناسب موجبات رونق دامداری را
فراهم آورده است وگوشت گوسفند و انواع فرآورده های لبنی مانند شیر،
ماست، دوغ?کره، پنیروکشک درروستا تولید می شود.
مردم روستای انجیله در کنار فعالیت های زراعی به بافت و تولید
صنایع دستی مانند قالی و طناب نیز می پردازند.
روستای کوهپایه ای انجیله، بافت مسکونی متمرکزی دارد.
کالبد روستا،کهن و قدیمی است.خانه های روستاازمصالح سنگ،
خشت، آجروچوب ساخته شده ودیوارهای ضخیمی دارند.
روزنه ها و ورودی خانه ها نیز کوچک است و معمولاً در و
پنجره های چوبی دارند. در ساخت خانه های جدید از
مصالح آجر، سیمان، گچ، آهن و آلومینیوم استفاده شده است.
جاذبه های گردشگری
روستای کوهپایه ای انجیله از اوایل اسفند تا آخرآبان،
آب و هوای دلپذیر و مناسبی برای گردشگری دارد.
از جمله جاذبه های طبیعی این روستا می توان به غارهای نه چندان
بزرگ داخل روستا و دره زاغه و آتشفشان (نیمه فعال) چاچار در 3
کیلومتری روستا اشاره کرد.
دره زیبای زاغه با درختان بلند گردو و بادام پوشیده شده و در بهار و
تابستان چشم انداز طبیعی زیبایی را به نمایش می گذارد. انواع پوشش
گیاهی و مرتعی و دارویی مانند کل ختمی، خاکشیر، گل گاوزبان، و
گورن و نیز تنوع جانوری مانند گرگ، روباه، خرگوش و کبک از
زیبایی ها و جذابیت های روستا به شمار می روند.
زیارتگاه های پیرامون روستا در نزد مردم و زائرین واجد ارزش های
معنوی هستند و زائران، نذورات خود را به این امامزاده ها وقف یا
احسان می کنند. در بنای امامزاده هادی تعداد پنج امامزاده به نام های
امامزاده هادی و شهربانو از احفاد امام سجاد (ع)ف حلیمه خاتون و
رقیه خاتون از احفاد امام باقر (ع) و زینب خاتون از احفاد امام کاظم
(ع) مدفون شده اند. این زیارتگاه از یک حسینیه و چند تالار تشکیل
یافته است. بنای آن به دوره صفویه و یا قبل از آن مربوط می شود.
قاعده گنبد امامزاده هادی از خارج همانند برجی با مصالح سنگی و
گچی و از داخل به صورت هشت ضلعی مختلف الاضلاع به دهانه 5/
? متر است. نقاشی های درون بقعه به دوره های اخیر مربوط است.
بنای امامزاده، صحنی مرکب از حجره ها و غرفه ها است.
سایر آرامگاه های این رسوتا عبارتند از امامزاده شاهزاده ابوطالب و
امامزاده بی بی خاتون.
از دیگر آثار جالب توجه تاریخی روستای انجیله بنای چهار طاقیی
منسوب به دوره باستان است.
مردم روستای انجیله، همانند دیگر ایرانیان اعیاد ملی و مذهبی نوروز،
فطر، قربان و غدیر را جشن می گیرند و در ایام سوگواری به ویژه در
تاسوعا و عاشورا به عزاداری می پردازند.
در مراسم عزاداری های ماه محرم نوعی موسیقی حزن انگیز با آلات
طبل و سنج مورد استفاده قرار می گیرد.
جوانان روستا، در ایام فراغت با انواع بازی های محلی از جمله هفت
سنگ، قایم موشک و آزاد قایمک باعث سرگرمی خود و دیگر
روستائیان می شوند.
پوشاک زنان شامل انواع سرپوش ها مانند پوشینه، روسری، چارقد،
چادر (آراسته، عربی، عبایی) پیراهن دورچین (و یا پیراهن راسته)
شلوار قردار (چین دار) شلیته، جلیقه، آرخالق و شلوار (تنبان) است که
از پارچه های ساده راه راه و گلدار و از جنس کرباس، چیت، متقال و
غیره تهیه می شود. پاپوش زنان نیز، کفش، گیوه و گالش است.
کلاه های بافته شده نخی، پوستی، نمدی و شاپو مهم ترین سرپوش های
مردان روستاست تن پوش آنان نیز شامل پیراهن یقه شیخی، جلیقه،
کت و قبا، همراه با شلوارهای ساده و گشاد از جنس دبیت وکرباس
است. از کفش، گیوه و نعلین به عنوان پاپوش استفاده می شود.
صنایع دستی رایج روستا قالی بافی، طناب بافی و انواع گلدوزی ها
است. گردشگرانی که به این روستا مسافرت می کنند، انواع صنایع
دستی و محصولاتی از قبیل گردو، بادام، فندق، ماست، کره و پنیر
محلی را به عنوان سوغات خریداری و همراه می برند.
از معروفترین غذاهای محلی این روستا می توان به آبگوشت، اشکنه،
خاگینه، آبگرمه، املت ونیمرو اشاره کرد.
دسترسی: این روستا از طریق شهرهای قم و تفرش و ساوه با جاده ای
آسفالت قابل دسترسی است.
کلمات کلیدی: معرفی روستای انجیله، انجیله، روستای نمونه انجیله، انجیله سرسبز
